Öğrenilmiş davranışlardı bunlar, öğretme zorunluluğunda hissedilen. Alabildiğine vurgusuz, ezberlenmiş. Hissedilen sıcaklık 18. Alkış sesleri, ucuz klima sesiyle ve küçük salonda sıkışıp kalan egoyla karışmış.

Çıkarıyorum cebimden çığlıkları, kalabalığı ve minik bir buseyi. Kafamı uzatıyorum camdan, pembe mi gökyüzü? Kördüğümlere, yazgıma sarıyorum cebimdekileri, sanki 17! Çiğneyip durma dudaklarını.  

Hayatın zenginliği, unuttuğumuz anılardadır. -Cesare Pavese - Bu bankta ve yine bir hikaye başlıyor desene… - Yeni denemez. - Yeni demedim. Adı ne? - Çiçek saçlı kadın… Adam kadına bakıyor epey uzun. Uzunca. Bankın üstünde sola doğru kaya kaya, yavaşça…

Artık hızla yaklaşan bu bahar günlerinde ne yapacağız? Camları buharlaşan pencereler, karanlık uzun geceler, kendimi yalnızlığa hapsettiğim ve bana haz veren sıra dışı bir olaydı benim için. İçimdeki kargaşanın muntazam bir şekilde dışa vurumu sanki... Sabah erken saatlerde,  gri renkteydi…